Prezbiopia

Starczowzroczność (prezbiopia) – często mylona z nadwzrocznością. Naturalny stan narządu wzroku spowodowany starzeniem się soczewki oraz mięśni rzęskowych oka, najczęściej występujący po 40 roku życia. U młodych osób soczewka jest miękka i elastyczna, łatwo zmienia kształt, umożliwiając widzenie z różnych odległości. Z wiekiem, nowe warstwy komórek tworzą się na zewnątrz soczewki spychając ku środkowi komórki obumierające. W ten sposób powstaje twarde, zbite jądro, a cała soczewka traci elastyczność, co bezpośrednio wpływa na zdolność skupiania wzroku na bliskich obiektach.

Osoby z tą wadą widzą niewyraźnie z bliska, przez co trudne staje się wykonywanie takich czynności jak czytanie, korzystanie z telefonu komórkowego czy praca przy komputerze.

Do częstych objawów starczowzroczności można zaliczyć:

  • niewyraźne widzenie obiektów bliskich,
  • odsuwanie czytanego tekstu coraz dalej od oczu,
  • bóle głowy i oczu spowodowane wysiłkiem koniecznym do skupienia wzroku na bliskie odległości,
  • potrzeba  dobrego oświetlenia, aby wyraźniej widzieć z bliska.

Dowiedz się więcej, oglądając krótki film na temat prezbiopii.

Sposoby korekcji starczowzroczności:

  • chirurgiczna korekta starczowzroczności,
  • stosowanie skupiających (plusowych) soczewek okularowych oraz kontaktowych,
  • stosowanie dwuogniskowych oraz wieloogniskowych (progresywnych) soczewek okularowych oraz soczewek kontaktowych.

Shamir